Varianten van Hearts

Deze variant is een spel voor 4 spelers, maar 5 of 6 speler is ook mogelijk. Spelers kunnen na het delen van de kaarten in volgorde bieden om de strafkleur te bepalen. De oudste hand begint met bieden, de volgende spelers kunnen passen of hoger bieden. De deler gaat als laatste en er is slechts 1 ronde van bieden. De speler die de veiling wint, betaalt het winnende bod in de pot en mag de eerste slag beginnen.

Zwarte Boer verscheen tegelijk met Zwarte Dame, beide als alternatieve namen voor de algemenere naam Discard Hearts. Discard Hearts, zoals de naam al aangeeft, introduceerde voor het eerst het concept van het wegdoen (ook wel passen of ruilen genoemd) in Hearts. Het is identiek aan Black Lady, maar dan met de Schoppenboer als strafkaart, ter waarde van 10 "hearts" (d.w.z. punten).

Zwarte Dame verscheen in 1909, op dat moment werd het ook Discard Hearts genoemd. Sindsdien is het de meest populaire variant in de Verenigde Staten geworden, die Hearts zelf heeft ingehaald om een op zichzelf staand spel te worden. Het wordt vaak, en verwarrend genoeg, ook Hearts genoemd, niet in de laatste plaats in computerversies van het spel. Het onderscheidende kenmerk is echter dat de Schoppenvrouw, de Zwarte Dame, een extra strafkaart is ter waarde van 13 punten. De eerste beschrijving van het spel omvatte al de mogelijkheid om kaarten af te leggen aan de buurman na het delen van de kaarten. In de loop van de tijd heeft het spel uitbreidingen ontwikkeld zoals 'de maan schieten' en kaarten in verschillende richtingen doorgeven bij elke deling van de kaarten.

Black Maria is de Britse variant van Hearts en heeft drie extra strafkaarten; de Schoppenaas ter waarde van 10 punten, de Schoppenheer ter waarde van 7 punten en de Zwarte Maria oftewel de Schoppenvrouw ter waarde van 13 punten. Meestal omvat het doorgeven van kaarten naar rechts (en niet naar links zoals in andere varianten), wat als uitdagender wordt beschouwd omdat je de kaarten van de volgende speler niet kent. Het schieten van de maan is een optionele regel. Verwarrend genoeg wordt soms de naam Black Lady aan dit spel gegeven en soms wordt Black Lady Black Maria genoemd.

Cancellation Hearts is een variant ontworpen voor meer spelers, meestal 6 tot 11 spelers, met twee geschudde kaartspellen. Als precies dezelfde kaart twee keer in dezelfde slag wordt gespeeld, heffen de kaarten elkaar op en kan geen van beide de slag winnen. Als er twee van zulke paren in dezelfde slag voorkomen, wordt de hele slag geannuleerd en worden de kaarten overgedragen aan de winnaar van de volgende slag.

Een Franse variant uit de tweede helft van de 19e eeuw, zowel in Frankrijk als in België, waarbij het de bedoeling is om alle vier de dames en alle harten te vermijden. Er kunnen drie tot zes spelers meedoen, maar het spel is het meest geschikt voor vier spelers. Vrouwen zijn 13 strafpunten waard, de harten (behalve de Hartenvrouw) elk 1 strafpunt. Een speler mag een Générale aankondigen en proberen alle strafkaarten te winnen, als dit lukt scoren de tegenstanders ieders 64 strafpunten. Als dit niet lukt krijgt de aangever 64 strafpunten. Een stille (niet aangekondigde) Générale levert 54 strafpunten op voor elke tegenstander.

Deze variant heeft als belangrijkste kenmerk dat er met een voorraad wordt gespeeld. Elke speler krijgt zes kaarten en de rest wordt met de afbeelding naar beneden op tafel geplaatst als voorraad. Een speler die niet in staat is om een kaart van dezelfde kleur te spelen, moet kaarten trekken uit de voorraad, één voor één, totdat hij of zij een kaart van dezelfde kleur kan spelen. De speler die als laatste kaarten in zijn hand heeft moet eventuele overgebleven kaarten uit de voorraad pakken en ze optellen bij zijn slagen. Elke genomen hartenkaart scoort één strafpunt. Zodra een speler 31 punten heeft bereikt (of meer), is het spel voorbij en wint de speler met de minste gescoorde harten.

Heartsette is een hele vroege variant die nog steeds wordt gespeeld. Het onderscheidende kenmerk is een weduwe. Als er met vier spelers wordt gespeeld, wordt de harten twee verwijderd, krijgt elke speler twaalf kaarten en worden de overige drie kaarten met de afbeelding naar beneden in het midden van de tafel geplaatst om de weduwe te vormen. Voor andere aantallen spelers wordt het volledige spel gebruikt, waarbij de weduwe uit drie kaarten bestaat als er drie spelers zijn, twee als er vijf spelers zijn en vier als er zes spelers zijn. De speler die de eerste slag wint, neemt de weduwe en eventuele harten die er in zitten. Die speler mag deze kaarten bekijken, maar mag ze aan niemand laten zien. Voor de rest wordt het spel normaal gespeeld. Het belangrijkste verschil met het basisspel Hearts is dat de eerste winnaar de enige is die weet hoeveel en welke harten er nog moeten worden gespeeld.

Joker Hearts wordt al in 1897 beschreven. Er worden een of meer Jokers toegevoegd, die op elk moment kunnen worden gespeeld (ongeacht of het mogelijk is om een kaart van dezelfde kleur te spelen). Ze kunnen geen slagen winnen of strafpunten scoren.

In feite is Omnibus Hearts een variant van Black Lady (Schoppenvrouw) waaraan de bonuskaart van Ruiten 10 is toegevoegd, die 10 pluspunten oplevert voor de speler die hem in een slag neemt. Een speler die alle vijftien tellers (Ruiten 10, Schoppenvrouw en dertien harten) neemt, scoort 26 pluspunten voor de deal en de rest scoort nul. Omnibus Hearts wordt door veel spelers wordt beschouwd als de beste versie van Hearts. Het spel eindigt wanneer een speler 100 of meer strafpunten bereikt, waarna de speler met de laagste score wint.

Een recente variant om spelers in partnerschap te laten spelen. Er zijn drie versies van Partnership Hearts. Bij de eerste zitten partners tegenover elkaar en combineren ze hun scores, waarbij een team dat met succes de maan schiet, het andere team 52 strafpunten oplevert. Bij de tweede zitten partners ook tegenover elkaar aan tafel, maar houden ze hun individuele scores. Een speler die de maan schiet, moet dit alleen doen. Wanneer een speler 100 of meer punten haalt, tellen de partners hun scores bij elkaar op en wint het team met de laagste score. De derde is eigenlijk een variant van Omnibus Hearts met een slem bod (alle slagen). Na het uitdelen van de kaarten bieden spelers op shoot the moon door alle slagen te nemen. De speler met 10 Ruiten, wordt de stille partner van de winnende bieder en ze combineren hun scores. Als niemand biedt wordt het spel gespeeld zoals bij Omnibus Hearts, zonder partnerschappen.

Spot Hearts verschijnt als variant in de allereerste beschrijving van Hearts in 1887, maar dan als Double Game of Hearts of Eagle Game of Hearts en wordt voor het eerst Spot Hearts in 1897. Beide namen blijven gebruikt worden tot de jaren 1920, waarna Spot Hearts de standaardnaam van het spel wordt. Het belangrijkste verschil is dat de harten nu waarden hebben variërend van 2 tot 14, in plaats van elk 1 fiche (of strafpunt). De waarden zijn: Hartenaas 14 punten, Hartenheer 13, Hartenvrouw 12 en Hartenboer 11 punten en de rest scoort hun nominale waarde. Moderne regels neigen er toe om de Hartenaas 1 strafpunt toe te kennen in plaats van de oorspronkelijke 14.